Chrabąszcz majowy
Jest to bardzo żarłoczny gatunek chrząszcza, wyrządzający wiele szkód w naszych ogrodach. Najgorsze jednak są larwy - pędraki, które najbardziej zagrażają roślinom. Doprowadzają do więdnięcia a nawet zamierania roślin. Jak więc możemy radzić sobie z tymi szkodnikami?
Pędraki wylęgają się na głębokości około 20 cm pod powierzchnia ziemi. W pierwszym roku swojego żerowania odżywiają się rozkładającymi częściami roślin. W drugim roku zaczynają pożywiać się korzeniami, oraz przechodzą pierwsze linienie. Dzieje się to w czerwcu i lipcu, a ich apetyt zdecydowanie się zwiększa. Najgorsze szkody wyrządzają jednak w trzecim roku w maju i czerwcu. Niszczą korzenie roślin co doprowadza do wypadania rozsadów, przerzedzania wschodów, więdnięcia i zamierania. Niszczą bulwy ziemniaków, korzenie buraków oraz bardzo chętnie podgryzają drzewa owocowe. Skutki najlepiej widać na trawnikach, gdzie powstają żółte połacie martwej trawy. W czwartym roku dochodzi do przepoczwarzenia. Pędraki, żerują o wiele krócej, po czym wchodzą do głębszych warstw gleby, gdzie sporządzają kolebkę glebową, w której się przepoczwarzają. W sierpniu z poczwarki powstają dorosłe chrabąszcze, które spędzają czas w kolebce aż do maja następnego roku.
Okres dojrzewania chrabąszczy zajmuje około 4/5 lat. Jednak każdego roku roją się z różnych roczników. Dorosłe chrabąszcze stanowią zagrożenie dla młodych liści drzew. Mogą doprowadzić nawet do gołożeru. Osłabione drzewa słabiej rosną oraz gorzej zimują. Zapłodnione samice zakopują się w ziemi na około 20 cm, gdzie składają od 10 do 30 jaj. Po okresie 6 tygodni dochodzi do wyklucia się larw.
Zwalczanie
W przypadku pędraków, przez ich ukryty tryb życia, z opóźnieniem orientujemy się, że pojawiły się w naszym ogrodzie. Dlatego na zabiegi ochronne w danym roku często jest już za późno. By zapobiegać ich rozwojowi najlepiej stosować zabiegi profilaktyczne. Po darniowaniu ziemi w ogrodzie należy zadbać by nie pozostały puste miejsca, w których samice mogłyby złożyć jaja. Jednak gdy pojawią się już larwy jednym ze sposobów radzenia sobie z nimi jest przekopywanie ziemi, w której żerują. Wyrzucone na powierzchnie wysuszają się lub zostają zjedzone przez ptaki. Drugim sposobem jest zwalczanie biologiczne. Wykorzystywane są do tego preparaty z nicieniami. Gatunek nicieni Heterorhabditis jest naturalnym wrogiem pędraków. Uwolnione do gleby nicienie wnikają do ciał larw poprzez naturalne otwory w ich ciele. Wewnątrz uwalniają bakterie symbiotyczne, które po okresie 2-3 tygodni zabijają pędraka. Namnażają się w martwej larwie, która z czasem opuszczają szukając nowej ofiary. Można również zastosować środki na podstawie naturalnych ekstraktów z ziół i organicznego nawozu BIONAT PREMIUM oraz BONAT PREMIUM. Trzecim sposobem jest zastosowanie preparatów chemicznych. Dobrze sprawdza się Dursban 480 EC, jednak jest on przeznaczony do używania przez specjalistów.
Dorosłe osobniki można zwalczać w sposób mechaniczny i chemiczny. Po nocy osobniki są odrętwiałe z wychłodzenia dlatego najłatwiej jest je otrząsnąć z młodych drzewek. Pod roślinami należy ułożyć płachty, na które spadną i będzie można je bez problemu wyzbierać. Chrabąszcze, które żerują w miejscach trudno dostępnych można zwalczać za pomocą oprysków ze środków chemicznych .