W Polsce jeszcze rzadkie, ale z nami w pełni dostępne, wspaniałe drzewa, o specyficznym pokroju. Cedry coraz częściej pojawiają się w naszych ogrodach. Pokazujemy ich pielęgnacje, zimowanie, jak i ofertę nawet kilkudziesięcio letnich okazów.

Cedry pierwotnie występowały w rejonach Afryki Północnej, na Bliskich Wschodzie oraz w Azji u stóp Himalajów na wysokościach 1500 – 3200 m n.p.m. Są to rośliny z rodziny sosnowatych, długowieczne, dożywające setek lat. Rosną do 40 metrów wysokości. W basenie Morza Śródziemnego cedry tworzyły bujne lasy. Jednak wraz z rozwojem rolnictwa doprowadzono do tego, że obecnie dąży się do odrodzenia zbiorowisk leśnych. Drewno cedrowe ma bardzo szerokie zastosowanie: w meblarstwie, budownictwie, produkcji statków, łodzi i instrumentów muzycznych.

Jednak według nas, miłośników roślin, najważniejszym zastosowaniem cedrów jest funkcja reprezentacyjna. Są to tak majestatyczne rośliny, że nie wyobrażamy sobie, by je ścinać na drewno. 
Cedry traktuje się jako rośliny, wiecznie zielone, o dużych zadowalających przyrostach od 10 cm do 30 cm rocznie, oraz o pięknej kolorystyce igieł od zielonych po niebieskie i żółte, o długościach od 8 do 50 mm. W Polsce nie występują one naturalnie ze względu na surowy klimat. Jednak sprowadzone i zasadzone sztucznie przez człowieka potrafią sobie poradzić. Świetnym przykładem jest ogromny egzemplarza, rosnący w Arboretum w Wojsławicach. Ma on 21 metrów wysokości a szerokość pnia wynosi 0,6 metra. Został on posadzony w 1965 r. Poniższe zdjęcia ukazują go w czasie zimy i lata. Zdjęcia są własnością Arboretum w Wojsławicach.

Prowadząc naszą działalność, chcemy dać Państwu możliwość zakupu tych wspaniałych roślin, które z powodzeniem można hodować w polskich warunkach. Możemy zagwarantować, że dzięki swojej urodzie, widok cedrów w ogrodzie będzie codziennie wzbudzać w Państwu radość. Poniżej przedstawimy rozróżnienie na poszczególne gatunki i odmiany tych ciekawych roślin.

1. Cedrus libani - Cedr libański

Naturalnie rośnie na terenie Libanu, (występuje w jego fladze), Syrii oraz Turcji. Obecnie pozostało tam stosunkowo mało egzemplarzy. Do Europy został sprowadzony w XVI wieku. Świetnie odnalazł się w jej cieplejszych rejonach. Obecnie jest szkółkowany między innymi za naszą zachodnią granicą w niemieckich szkółkach roślin.
Cedr libański w formie bez odmianowej w młodym wieku (do 15 lat) tworzy zgrabne stożki. Starsze okazy szeroko rozgałęziają się tworząc bardziej płaskie korony. Igły cienkie, żywo zielone, ostre i twarde dorastają do 3 cm. Przyrosty są natomiast jasnozielone i miękkie. Wyrastają głównie w krótkopędach. Roczny przyrost to około 20 – 30 cm. Drzewo dorasta nawet do 40 metrów wysokości, jednak w Polsce przy mroźnych zimach trudno jest osiągnąć taki rozmiar. Cedry mają bardzo ładne cylindryczne szyszki przypominające małe ule os. Dorastają one do 13 cm. Kora drzewa jest jasnoszara, co ciekawie współgra z zielonymi i niebieskimi igłami w odmianie 'Glauca'. 
Wymagania glebowe są umiarkowane. Cedry należy sadzić na podłożu lekko kwaśnym w przeciętnej ziemi ogrodowej. Podłoże musi być przepuszczalne, pozbawione topornych pokładów gliny. W sytuacji gdy jest jej jednak dużo wymagany jest drenaż.
Cedry libańskie radzą sobie w naszych warunkach, jednak należy je okrywać na zimę, zwłaszcza 3 lata po posadzeniu. Najważniejsze aby sadzić te okazałe rośliny w miejscach dobrze osłoniętych od wiatru. Są to drzewa wymagające uwagi i pracy ale warto odrobinę się im poświęcić, by uzyskać zdrowe i reprezentacyjne egzemplarze.

Wyróżniamy kilka odmian tego gatunku. Poniżej zapraszamy do charakterystyki:

Cedrus libani 'Glauca' – Cedr libański 'Glauca' – Charakteryzuje się niebieskimi igłami.

Cedrus libani 'Glauca Pendula' – Cedr libański 'Glauca Pendula' – Posiada niebieskie igły i przewieszający się pokrój. Jest to najbardziej malownicza odmiana ze względu na to, iż z biegiem lat tworzy majestatyczne parawany. Warto sadzić je w odpowiednim wieku, kiedy możemy jeszcze manipulować jego pędami, odpowiednio je prowadząc, tworząc niepowtarzalny okaz, spełniający nasze oczekiwania. Po 15 latach cedr 'Glauca Pendula' dorasta do 6 metrów, a jego pędy zwisają już do ziemi, oczywiście w zależności w jaki sposób prowadzimy roślinę.

Cedrus libani 'Hedgehog' – Karłowa odmiana dorastająca do 50 cm! Charakteryzują ją długie jak na cedr libański igły, do 8 cm w kolorze zielono-niebieskim. Polecana zwłaszcza do uzupełniania rabat lub alpinariów.

Cedrus libani 'Blue Fountain' – Wolno rosnący cedr o płaczącym pokroju, tworzy swoisty gejzer z gęsto rozłożonych pędów. Igły niebieskie, roślina kolumnowa.

2. Cedrus atlantica – Cedr atlaski

Drzewo łudząco podobne do cedru libańskiego. Niektóre źródła głoszą iż jest to podgatunek cedra z Libanu, stąd często można się pogubić w nazewnictwie. Bez odmianowy cedr atlaski ma bardziej niebieskawe igły, które ułożone w pęczki mocniej zarastają pędy. Warto zwrócić uwagę na to, że cedry atlaskie wywodzą się z Afryki. Dokładnie z gór Atlas w północno-zachodniej części kontynentu w państwie Morocco. Rośliny sprowadzone do Europy uległy wymieszaniu i trudno sugerować się prawowitym pochodzeniem.
Wymagania siedliskowe są takie same jak w przypadku cedru libańskiego. Należy pamiętać, że rośliny wybarwiające się (odmiana Aurea) wymagają słonecznego stanowiska. Jednak najważniejsze jest by zapewnić im stanowisko osłonięte od wiatru (zimowe mrozy) oraz przepuszczalną lekko zakwaszaną ziemię. 

Wyróżniamy bardzo ciekawe odmiany tej rośliny:

Cedrus atlantica 'Glauca' – odmiana o niebieskich igłach.

Cedrus atlantica 'Glauca Pendula' – odmiana o przewieszających się niebieskich pędach, z czasem tworzących potężne kurtyny.

Cedrus atlantica 'Silberspitz' – odmiana o powolnym wzroście, wąskim gęstym pokroju. Dorasta maksymalnie do 10 metrów wysokości. Igły w stosunku do innych odmian miękkie, niebiesko-zielone. Przyrosty natomiast są kremowe.

Cedrus atlantica 'Aurea' – Ciekawa odmiana charakteryzująca się żółtym zabarwieniem końcówek igieł.

3. Cedrus deodara – cedr himalajski

Bardzo popularna odmiana cedru. Rośnie naturalnie w Himalajach na wysokościach sięgających do 2500 m n.p.m. W rodzimych warunkach osiąga nawet 50 metrów wysokości. Jednak u nas w Polsce dorasta do 25 metrów. Charakteryzuje się szeroko stożkowym pokrojem o wyraźnie przewieszającym się wierzchołku. Pędy ma rozpostarte na boki ozdobione, miękkimi zielonymi igłami o długości do 4 cm, zebranymi w pęczkach do 30 sztuk. Szyszki podobnie jak u innych cedrów mają 10 cm, są cylindrycznego kształtu, na jesień zmieniają kolor na czerwono brązowy. Wymagania siedliskowe są takie same jak w przypadku cedrów atlaskich i libańskich. Cedry himalajskie pomimo swojego pochodzenia, należy sadzić w miejscach dosyć osłoniętych, zwłaszcza przed zimnymi wschodnio-północnymi wiatrami. Tyczy się to głównie wschodniej Polski. W pozostałych częściach kraju w strefach klimatycznych 6a i 7, cedry himalajskie radzą sobie dobrze. W każdym przypadku, 3 lata po posadzeniu należy starannie okrywać roślinę na zimę.
Gleba może mieć odczyn lekko wapienny, nie trzeba specjalnie zakwaszać podłoża. Najważniejsze jest aby pozbyć się pokładów gliny, skutecznie drenując teren.

Wyróżniamy cztery główne odmiany:

Cedrus deodara 'Pendula' – Odmiana przewieszająca się, znacznie różni się od cedrów libańskich i atlaskich. Przede wszystkim ma tendencje do jednego, głównego ramienia. W ten sposób tworzy masywną kurtynę. Pędy obrastają ją gęsto, nie zwisają tak luźno jak w pozostałych gatunkach. Soczyście zielone, miękkie igły, są bezpieczne dla otoczenia i pięknie komponują się z szarą korą. Odmiana najbardziej nadająca się do naszych warunków klimatycznych, najmniej wymagająca.

Cedrus deodara 'Aurea' – Odmiana o lekko przebarwiających się igłach w kolorze żółtym, charakteryzuje ją powolniejszy wzrost.

Cedrus deodara 'Golden Horizon' – Cedr dla koneserów żółtego koloru. Igły żółto złociste, zebrane na przewieszających się pędach, krzaczastego karłowatego drzewa. Po 10 latach osiąga 2 metry wysokości. Wspaniale prezentuje się jako rzadka roślina kolekcjonerska.

Cedrus deodara 'Karl Fuchs' – Najbardziej mrozoodporna odmiana z wszystkich cedrów. Pochodzi z cedrów rosnących w górach Afganistanu gdzie temperatury sięgają -30 stopni. Pokrój zbliżony do dzikich form cedra, kształt nierównomierny.

Cedry mają w sobie coś wyjątkowego. Z jednej strony widzimy swobodnie przewieszające się czubki cedrów himalajskich w formie bez odmianowej, lub luźne pędy w odmianie 'Pendula'. Z drugiej strony mamy monumentalne, ciężko zwisające gałęzie cedru libańskiego 'Glauca Pendula'. W innym wypadku cedry libańskie, o zielonych lub niebieskich liściach wyrastają na wspaniałe dostojne drzewa o strzelistych mocno rozgałęzionych pędach. 
Cedry skłaniają nas do zatrzymania się na chwilę i bacznej obserwacji ich piękna. Począwszy od szaro czarnej kory, elastycznych pędów odmian 'Pendula' aż po piękne pęczki igieł i długie jasne przyrosty. Odpowiednio nawożąc cedry, nawozami uzupełniającymi minerały w gruncie, a później na jesień przygotowującymi roślinę do zimy, jesteśmy w stanie uzyskać bardzo okazałe przyrosty nawet do 30 cm długości. Aby nasze cedry nie traciły małych, przylegających do pnia przyrostów, należy je okrywać na zimę, zwłaszcza w dzisiejszych gwałtownych zmianach temperatur.

Bardzo polecamy zakup tych drzew. Dostępne są one u nas od ręki lub na zamówienie. Mamy przyjemność sprowadzać duże okazy sięgające do 8 metrów, wyrośnięte odmiany 'Pendula' jak i małe sadzonki do 1,50 m wysokości. 

Poniżej prezentujemy Państwu nasze cedry w ogrodzie u klienta. Mają już 15 lat i są niezwykle okazałe. Są regularnie formowane, co daje im prezentowany wygląd. Codziennie wzbudzają powody do zachwytu.

Pragniemy podzielić się ogrodniczą wiedzą potrzebną do bezpiecznego posadzenia i utrzymania dużych drzew. Gwarancja na posadzone rośliny na wiosnę trwa do momentu kiedy da ona nowy przyrost. Tak samo jeśli sadzimy rośliny na jesień.

Gdy będą Państwo sadzić zakupione okazy i wybiorą już odpowiednio osłonięte miejsce, należy zwrócić szczególną uwagę na glebę jaka się tam znajduje. Następnie bardzo ważną czynnością jest stabilizowanie pnia, i odpowiednie okrycie rośliny przed mrozem na zimę.

1. Unikamy gliny! W każdym przypadku kiedy natrafimy na pokłady gliny, należy się przez nie przekopać otworem o średnicy 20 - 30 cm na głębokość 60 - 70 cm (najlepiej na wylot). Następnie, zasypujemy wykop keramzytem lub drobnym żwirem. W ten sposób zdrenowaliśmy nieckę w którą posadzimy okaz. W innym wypadu, woda znajdująca się w okolicy zlałaby się w ten otwór, glina nie pozwoliła by jej wsiąknąć i udusilibyśmy roślinę nadmiarem wody. 

2. Jeśli mamy piaszczystą glebę, wystarczy wymieszać ją ze specjalistycznym podłożem zakwaszającym glebę gdyż cedry dobrze radzą sobie na lekko kwaśnych ziemiach. Jednorazowo, po posadzeniu obwicie zalewamy bryłę korzeniową tak aby woda wypłynęła na wierzch. 
Potem w ciągu następnych 3 tygodni jedne raz na dzień umiarkowanie podlewamy roślinę tak aby woda nie zalegała na powierzchni. Ta czynność zależna jest od warunków atmosferycznych,

3. Gdy cedr jest w gruncie, koniecznie należy go wypionować i ustabilizować pień, niezależnie od rozmiaru rośliny. Jeśli tego nie zrobimy, z różnych przyczyn, np. silnego wiatru, drzewa ruszają się i obrywają najważniejsze korzenie, znajdujące się zaraz przy pniu. Wtedy uschnięcie jest gwarantowane. 
Wyróżniamy wiele sposobów palikowanie drzew: wbijanie długiego bambusa bądź palika wzdłuż pnia, wbijanie 3 palików o długości 2,50 m i montowanie drewnianych przewiązek (metoda stosowana przy drzewach alejowych, szczepionych) i najbardziej adekwatna dla cedrów, wbijanie 3 palików 1,50 m w odstępach od siebie o 120 stopni, pod kątem i mocowanie linek naciągowych do pnia drzewa. 
W ciągu pierwszych 3 tygodni należy codziennie sprawdzać naciąg linek.

4. Cedry rosnące w naszej szkółce, znajdującej się w Poznaniu i są zaaklimatyzowane do zimowych temperatur. Jednak sztuka ogrodnicza nakazuje aby świeżo przesadzone okazy okrywać na zimę przez 3 następne lata. Tak też należy postępować, zwłaszcza gdy kupują Państwo cedra do wschodniej lub południowej części kraju. 
Niestety w ostatnich latach, zima okazuje się bardzo mroźna, wietrzna i pozbawiona opadów śniegu, który sam w sobie jest formą izolacji przed wiatrem. Dlatego należy okrywać rośliny, nawet po 3 pierwszych latach, gdy meteorolodzy przewidują tygodniowe spadki temperatury od - 10 stopni Celsjusza. 
Cedry są przepiękne, lecz również wymagające. Oczywiście dotyczy to przede wszystkim mniejszych okazów do 4 metrów. Dorosłe drzewa mają dużo większą odporność. Dodatkowo warto nadmienić, iż najbardziej wytrzymałym gatunkiem jest cedr himalajski.