Magnolie cz. 1: magnolia wielkokwiatowa ‘Le Nantais’
Jednymi z najpiękniejszych ozdobnych krzewów i drzew obcego pochodzenia uprawianymi w Polsce są magnolie. Wśród nich wyróżnia się magnolia wielkokwiatowa ‘Le Nantais’ – z zimotrwałymi, eleganckimi skórzastymi liśćmi i niezwykłymi, dużymi biało-kremowymi kwiatami przypominającymi kwiaty kamelii, pojawiającymi się w czerwcu i lipcu.
Rodzice odmiany uprawnej ‘Le Nantais’ pochodzą z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, gdzie w naturze porastają zadrzewione wydmy, stoki wąwozów i umiarkowanie wilgotne lasy. W Missisipi i Luizjanie, gdzie są uznane za drzewa stanowe, największe okazy osiągają do 37 m wys. i prawie 2 m średnicy pnia.
Chociaż magnolia wielkokwiatowa rośnie naturalnie w klimacie umiarkowanym ciepłym, na obszarach o strefach mrozoodporności (hardiness zone USDA) 7 i 8 (średnia najniższa temperatura ok. -18 °C do ok. -7 °C) to jest możliwa jej uprawa w warunkach klimatycznych Polski. Wymaga:
- Osłoniętego przed wiatrami stanowiska półcienistego (o rozproszonym świetle np. wśród innych drzew albo oświetlonego promieniami słonecznymi w godzinach rannych lub późno popołudniowych);
- Żyznego, próchnicznego i bardzo mocno przepuszczalnego podłoża, o lekko kwaśnym lub neutralnym odczynie (żyzne podłoże i keramzyt o średnicy ziaren ok. 0,7-1 cm w proporcji 1:1 z niewielkim dodatkiem kwaśnego torfu);
- W okresie wegetacji umiarkowanego podlewania wodą;
- Nawożenia mineralnego w okresie od maja do lipca (np. jeden raz w miesiącu);
- Wyściółkowania powierzchni gleby wokół wysadzonej rośliny przekompostowanymi zrębkami liściastych;
- Okrycia w czasie zimy agrowłókniną zimową całego krzewu, warto też dodatkowo zabezpieczyć stroiszem (gałązkami iglastych) dolną część rośliny.